Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

- 648-

Kalmadı şeriatın adabı erkânı
Bulunmaz din ile iman fermanı
Allah’ım sen yetiş bu çaresiz derdin dermanı
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Edepler erkânlar yükleyip gitti
İnsan küfr u hecalete battı
Milletler ölmüş, âlimler yattı
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Her kalpte silindi dinin sohbeti
Herkes kapıldı para şehveti
Kalplerde silindi Hak muhabbeti
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Herkes para pula kul oldu
Vahşilik geldi, insanlık öldü
Ehl-i küfrü bu milletin üstüne saldı
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Öşür zekâtı vermez zalimler
Bak bu edepsize, zalim kadınlar
Ehl-i küfür her yerde çalıyor düğünler
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Kalmadı hayâlar, kalmadı iman
Küfür kapıldı her yerde duman
Zalim haydutlar etmiyor iman
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Kur-an’ın sözünü kimse dinlemez
Zalim âlimler doğru söylemez
Doğru söyleyen burda barınmaz
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Kim doğru söylerse yedi devlet sürgünü
Onun hakkında çıkarmışlar küfür kanunu
Elbet bir gün gelir bu küfrün sonu
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Hiç kimse Muhammed’in yoluna uymuyor
Ne kadar çağırsan kimse duymuyor
Gözü açıktır kimse görmüyor
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Kendisi uymuyor Allah’ın emrine
Küfürle hastadır bilmez derdini
Kendine bakıyor görmez kendini
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Beynini yıkamış zalim cehalet
Her gün yolunda büyük felaket
Cenabı Zül Celal eylemiş nefret
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Şeriatı mezhebi ediyor inkâr
Allah’ın emrini tutmuyor olmuştur murdar
Kendisiyle övünür namusuz ğedar
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Yalan ile Allah’ı ediyor inkâr
Mektepte ders verir namusuz murdar
Kürsüde oturur millete serdar
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Farzı sünneti, müstehabı bilmez
Dini imanı, Kur-an’ı sevmez
Kendine güvenir o zanneder ölmez
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Allah’ı sevenlere o olmuş düşman
Bu edepsiz harekete o olmuyor pişman
Fakire bakar o zanneder düşman
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Dini ahlakı hiç birini tutmuyor
Allah’ın yolunda hiç doğru gitmiyor
Şarapsız, zinasız hiç bir gece yatmıyor
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Allah’ın kelimesini dile getirmez
Din edeplerinin hiç birini bilmez
Cehalet küfrün yolundan kalmaz
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Ehl-i dindara diyor gerici
Hak şarabına o diyor acı
Hangi şerefsiz buna duacı
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Kabul etmiyor cehennem cenneti
Diyor Allah’ın kuvveti, yoktur böyle kudreti
Kalbinde silinmiş Hak merhameti
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Hak Hüdavendi diyor Hakk’ın yolundan
Hak emriyle zuhur oldu kelime kalbimden
Ben asla söylemem kendi dilimden
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Herkes parayla şehvet peşinden
Çıkmazlar insanlığın sınırının dışından
Kâfirler kalmıyor kendi işinden
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

İnsanın cemine asla varmazlar
İnsanlığı beş paraya saymazlar
Ehl-i şer’i yolları sevmezler
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Faiz u şehveti eylemiş adet
Allah’ın yoluna çekmiyor minnet
Kabul etmiyor cehennem ile cennet
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Âlimdir kendi ilmine amel etmiyor
Allah buyruğunu doğru yoldan gitmiyor
Hak için gözünden yaşlar dökmüyor
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare

Hüdavendi diyor size sondur kelamım
Sana selam veriyorum almıyorsun selamım
Böyle zalimler olur mu âlim
Milletler ölmüş, âlimler uyumuş ne çare