Milletin Hâfızası Şiiri - Hanifi Kara

MİLLETİN HÂFIZASI

Yer altında/üstünde, her ne var ise eğer
Tarih, kültür ve sanat… Milletin hâfızası.
O, öyle bir iksir ki, her şeyden önde gelir
Bilinçsiz topluluğun, olur mu hiç yasası?

Ümrânla gönderilmiş, biliniz ki her nebî
Kim ki ondan mahrumsa, yerleri kuyu dibi
Geçmişini unutmak, “hâfıza kaybı” gibi
Yeri gelince bir taş, onun muhafazası.

Tam yap da görevini, suçlama şunu/bunu
“Bana ne gerek” deme, yoktur bu işin sonu
Mâzisiz âti olmaz, iyi koru sen onu
Gelir diye bekleme, yoktur dünün kazası.

Ne olursun sen/sen ol, aman ünü kaybetme
Dünsüz millet yaşamaz, n’olur dünü kaybetme
Hâfıza “kimlik” demek, sakın onu kaybetme
O, ihmâle hiç gelmez, o benliğin kasası.

Bir gün elbet onlara, uzanır elim, kolum
Eserlerle dopdolu, hem sağım hem de solum
Kazı günün bekliyor, o güzel Anadolu’m
Hâlâ bâkir bir hâlde, gizlidir hazînesi.

Her millet bunu yaptı, bu iş her hâl böyle ki
Bu yoldan başka bir yol, varsa bilem söyle ki
Gözü gibi onları, koruyarak öyle ki
Sunulması her hâlde, halkın ortak tasası…! ! !

13/10/’13
Hanifi KARA