Milletin alınır soyulup bacağı donu
sebeb iyi niyet bönü saf yeri konacak
olsada konu ne gam ölür toplumu onu
onuru haysiyet vü şeref ile anacak
dağılır ağlama şu gözün çevresine nem
gören ne hazin su kabı sürahi sanacak
lain muannit müstehakı narı cehennem
hem tutuşup ayak çorabı dahi yanacak
hıyanet içinde dolanır çevre duayyen
aranıp duyarsa ki kazık bulsa sunacak
bunu esasında başarır sıkca muayyen
sen yine uyarda ne yazık olsa kanacak
sükuneti salık verir iktidar arada
kademe halinde nihayet oda yonacak
bugün kalabalık yürür aygırı karada
havada ve suda soğuk alır yada donacak
adamı nasihat ile mesleği mahir et
sen sunma tiride elini ahçı sunacak
hor görmeyin asla fakiri dünya ahiret
koyma şu musalla taşı naaşı yunacak
diyaneti bilmem ne kadar derine inmiş
öylesi bi fetva bu beyin telkin onacak
olmasa sinesi günahın korkusu sinmiş
yumrukla o kapı açılır belki sonacak..
Kayıt Tarihi : 11.12.2009 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/11/milletin-alinir-soyulup-bacagi-donu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!