Millet Destanı Şiiri - Süleyman Eser

Sendeledi kanadım dalga dalga.
Karanlığa çırpındı, şaha durdu
Uçtum lakin içimde bitmez kavga.
Ne zulüm ki kardeşim beni vurdu.

Sürünerek yaşayan kalktı, zinhar
İt dediğin bey olmuş, pek çok iti var
Ne bir lezzet hayattan, ne itibar
Tatlı hayal kekredi, dili burdu.

O hüsranlı gecede yoktu gaflet
Başımız secdede,  ya rabb lutfet,
İhanete verme yol, şerri kahret!
O hain ki, ümmete tuzak kurdu.

Saldırdılar, demirden fil her yerde
Ateş kustu ejderha, millet perde.
Şeytanların hedefi, zillet, serde.
Durduran bu zulmeti safi nurdu

Cenk olundu, gelmedi teslim akla
Bu meydanda ayrıldı batıl hakla
Atamadı gafiller son bir takla
Nice göğüs düşmana karşı, surdu.

Görmediler imanla kalkan kolu
Vatanıma göz diken gözden oldu
Akbabalar çok döndü sağı solu
İhanetin attığı bu son turdu

Ecdadımdan emanet güzel vatan
Namusumdur, şeytandır onu satan
Terk eylesin imana küfrü katan
Kafir iti tez boğar Türkün kurdu

Ey! Ehli zul, işit ki, sözüm tekbir.
Bu millet hür, vatan hak, bayrak tektir.
Ateş olsan cürmün ne, şerrin nedir?
Küllerinden var etti Rabbim yurdu.

25.06.2017
-Ümraniye-