Militan Mavisi... Şiiri - Şah Ali Yaşar

Korkma küçüğüm
Korkma benden
Yırtılmış postalıma
Uzamış sakalıma
Perişan halıma bakma sen...
Emin ol gözlerinin ışığı çıkardı beni dağlara
Canın yanınca acılı sesin
Hastalanınca hırlayan nefesin
Kursağında kalan hevesin çekti…
Şöyle ilişeyim de yanı başına hasbıhal
İçinden geçen hisleri anlat
Bana bir ekmek ver
Hele bir de türkü çınlat...

Belli ki
Sen bu yörenin küçük çobanısın
Düzdeki üç-beş hane de köyünüz...
Sırtındaki süveter ana marifeti
Şalvarın ağabeyinden kalmış olacak
Birazcık uzun
Çorabının tekini bulamamışsın
Koyunlara imrenerek kırkmışlar saçlarını
Kaç yerden kırılmış başın
Kaç yerden yarılmış kaşın
Gelişigüzel dikişlerle tutturmuşlar uçlarını
Düşünce kanayan dizleri anlat
Bana bir ekmek ver
Hele bir de türkü çınlat...

Uzaklardan geliyorum halaylım
Gördüğün dağları dolaştım da geliyorum
Nice ablukaları aştım da geliyorum
Gölgeme müteakip yedi düvel avcı zinciri
Zulamda ısıya duyarlı şahin gözler
Ve izimi sürüyor eşkiya köpekleri
Boyumdan büyük belalara bulaştım da geliyorum
Beni gördüğünü kimseye söylemeyesin ha sakın
Belli mi olur sana da kıyar zındığın biri
Düşen dostlarla helalleştim de geliyorum
Gökyüzünde kayan yıldızları anlat
Bana bir ekmek ver
Hele bir de türkü çınlat...

Elindeki meşene
Yüzündeki neşene
Boynundaki cevşene kurban olayım
Sahipsizliğin somun gibi kızartıyor kulak memelerimi
Ezikliğin dişlerimi sızlatıyor
Utanıyorum kanım içime aksın
Arlanıyorum kandırılmışlığından kendi namıma
Karşında söz söylemeye dilim varmıyor
İnancın olsun parmağım varsa
Zerre kadar payım varsa fakirliğinden
Cahilliğinden
Gün görmemişliğinden
Gençliğime doymayayım
Al silahı
Vur beni
Vur beni
Yiğit iken yıkılayım...
Haram olsun yuttuğum lokma
Aldığım nefes zarar
Neyleyim sensiz doğacak güneşi alnımda
Sen ağlarken ben gülmüşüm neye yarar
Hem bilesin ki acıtmaz yüreğimi sıktığın kurşun
Senin çektiğin acılar kadar
Namusun üzerine verdiğin sözleri anlat
Bana bir ekmek ver
Hele bir de türkü çınlat...

Bahçenizde açan güllerden
Ninni söyleyen dillerden
Baba olmak kim bilir nasıl bir duygu
Seni kucaklayan ellerden bahset azıcık
Bekara karı boşamak kolay olsa gerek
Korktuğu başına gelmeyen ne bilsin felaketi
Gidip de dönmemek varsa kısmette
Hasbelkader gelip de görmemek emaneti
Sebat gösterip dayanmak zor
Eceliyle ölmek neyse ney de
Yaşarken ölmek adama kor
Karalar bağlayan nevruzları anlat
Bana bir ekmek ver
Hele bir de türkü çınlat...

Kurşun renginde gökyüzü
Kurşun sesinde hayat
Gökkuşağının suya düşen kırık yansımasıdır umut
Dağların başına vurmuş dumanlı öfkesi…
Nicedir görmemişim yakamozu kabında
Mehtabı
Dolunayı
Tepeme diktiğim şarabı
Üstüme döktüğüm çayı
Dört nala sürdüğüm deli tayı özlemişim...
Şimdi ağzıma bir parmak bal çalarcasına avunduğum
Gömleğimin cebine akmış tükenmez kalem lekesi
Yassı kayalara tırnaklarımla yazdığım şiirler
Ve istihareye yattığım kardeş halklar ülkesi
Fırtınadan arta kalan ne varsa maviden yana
Hepsi bu
Militan mavisi
Rüyanda gördüğün denizleri anlat
Bana bir ekmek ver
Hele bir de türkü çınlat...

Karşı köyden davul sesi geliyor
Davul sesi şu sinemi deliyor…
Dillere destan düğünlerden haber ver bana
Ekin gibi serpilmiş kızları
Sinilere dizilmiş çeyizleri konuş
De ki; bu coşku
Bu heyecan
Bu kızıl kıyamet
Tozu dumana katmış zaferin kır atıdır
Mavzer ötesi kulaklarda patlayan zılgıt
Yanık tınısıyla yürekleri sızlatan gazel
De ki; kuyruğu uzayan halay barışın ispatıdır
Hangi kuvvet zaptedebilir inanmış asi gençliği
Hangi kudret bozabilir bu oyunu
Söylesene kim…kim nifak sokabilir aramıza
Çekilen halayın bir ucu dey…Harran’da rençper
Öbür ucu Çukurova’da pamuk ırgatıdır…
Dağlar gibi yaslanan omuzları anlat
Bana bir ekmek ver
Hele bir de türkü çınlat...