Milenyumun İlk Özeti Şiiri - Cihan Oğuz

Şairlerin yağmuru es geçtiği yıllardayız
Tosbağa meraklısı diye ti' ye alınanlar birer galip sayılır mağlup
Çocukların adlarını nüfus kütüklerinden silmek üzereyiz
Damla
Çağla
Nehir
Bulut
Yok artık, hiç olmayacak uzun bir zaman

Aşklar zaten birer cirit oyunuydu
Kimse duramıyor azgın atın üzerinde

Herkes birbirine borçlu
Bir cebinden umut eksilten
Ötekine hüzün depoluyor anında

Yaşı yirmiye varan efor testinden yenik çıkıyor
Kırkı geçen biraz ' eski tüfek ', dayanıyor ayrılıklara

Kapanın elinde kalıyor hayat, keşke biraz ağlayabilsek
Ama oyuncağımız kırıldığı için değil, kalbimize

Kopasıca dilimizi biraz olsun tutup susabilsek
Belki yeni sözler birikecek hikâyemizde

Birinci sınıf vatandaşız kapana kısılan fareler cumhuriyetinde
Nasılsa sınıf farkı da kalmadı, hepimiz dipteyiz.

Batık bankadan parasını kurtaran en kahraman
Kredi kartının asgari tutarını ödeyen cengâver

Dağınık bir yazboza benziyor ömrümüz
Ne zaman bir araya gelir parçalar
Nasıl kavuşur ırmak denize
Bütün feylesoflar bu muammanın peşinde
Olsaydı keşke gökyüzüne sırtını döneceğine

Artık bizden geçti mi, yoksa bir bulutun arkasında mı saklı kaldı hayat
Bilmiyorum, bilmiyoruz, kimse bilmeyecek
Ama öyle bir bilmeceye dönecek ki insan
Yüzyıl daha soluk alacağız kendini keşfettiği yerde