Milenyumî'nin Vatan Sevgisi

O son yudumları hep biz cesaretliler içtik,
Karpuzun en olmuşundan yerdik,
Toprağımın yeşili ve siyahı,
İçinde bir deli sulu kırmızı
Kan kırmızısı
İyi biliriz,,,
İyi tanırız,,,
Sayenizde...

En güzel lades kemiklerini sizin boynunuzdan seçerim
Vatanımın kadınını severim ben
Ferhat olacaksam Londra'da değil ülkemde Sündiken'i delerim ben

Eğer öleceksem
Karıncaların üstünden atlarım
Yeri gelir ölü cesetlerimizden bir et de onlara tattırırım
Zevkle mezeleri olurum
Ama işe yarayacağımı da en iyi ben bilirim
Vatan toprağına bir faydam olacağı
En azından
Beni cezbederdi

Uyan,uyan ey İstanbullum bir nutuk çekeceğim inan !
Gerdanında beliren bu kaçıncı öpüşüm
Bilmem kaçıncı lamba değişimi gönlünde
Biliyorum,,,
Ne tiryakiler gönlümde çocukluktan bir şeyler taşıdılar
Ne bizi bildiler
Ne izimizi taşıdılar

Vatanımın aşkıdır inan nutkuma
Sen değiştin ya üç yüz altmış derece
En azından vatanımda değiştin
O bana yeter

Şu çocukluğumu,
Tas tas,
Sıcak sıcak yıkadım
Beldesiz,hemşehrisiz pür-ü pak,,,
Yıkadım
Yıkadım da hangi suyla?
Bizden olan suyla
Ya da bizden olacak susuzlukla
Yıkadım
Yıkarım,,,
Yine hunharca yıkarım

Fakat çarık ayaklarımıza
Dikenlerimiz batardı
Vatanın öz dikenleri
Mehmet Başçavuş gibi sert
Aşık Kıdemli her söz
Bir de bizim
Ahlâkî kurallarımız vardı
Umursamazdık ayaklarımızın kanını
Ne de olsa vatanımızın kuralıdır derdik
Gram umursamazdık

Fakat tonlarca yükte ağır kuralları
En iyi de biz dinlerdik
Aşık olduğumuz halde,
Öldügümüz halde,
Bilmem ne halde,
Veya ne hallerde ???