Milenyum anneleri Şiiri - Mehmet Halil

Medya ve siyasi liderler
Yepyeni bir gelecek vadettiler
Bir gecede, bir saatte,
Hatta bir anda.
Her şey değişecek dediler.

Milyonlarca insanın kaderi
bir gecede değişecekti.
Sanki herkesin cebinde
büyük ikramiye bileti.

O gece uyku tutmadı kimseleri
Yanar yanmaz sabahın feneri.
Sokağa döküldüler,
Bir arayış içinde bütün gözler.

Bütün dünya duymuş da,
Tanrı duymamış, uyumuş o gece,
Ne defterine yazmış milenyumu,
Ne de görmüş rüyalarında,
Bir fırtına koptu,
Bilim adamları bile sustu.
Her şey bir bilmece.

Yarı uykulu,
Gözlerini uğuşturarak sokağa çıkmış biri
Bir değişiklik arayışı içinde…
Mutlu insanları, gülen gözleri
Arayıp durdu çevrede.

O da ne?
El arabasıyla, bir seyyar satıcı,
Anlaşılan çocuklarının isteğine,
Onların,
Probaganda ile canlanan hayallerine,
Cevap verebilmek için,
Erken çıkmış o gün işine.

Arabasında
dünden kalmış meyveler.
satıcıya aynı anda iki kişi yaklaştı.
Biri orta yaşlı bir bay
Diğeri 80’lik bir bayan.
Seyyar satıcı;
Buyur anne dedi.
Anne ağırdan aldı.
Biraz durakladı,
Bir iki adım geri attı.
Seyyar satıcı diğer müşteriye baktı.
O da ‘’annenin işini gör’’ dedi.
Onun ayakta beklemesini istemedi.

Anne, ‘’sen al yavrum sen al’’ dedi.
Adam meyvesini alıp uzaklaşırken
Annenin sesini duydu.
‘’yavrum çok açım, bir tane ver ne olur’’
Seyyar satıcı meyveyi verirken,
‘’al hayır duası et..’’ dedi.
Bunu duyan adam dönüp,
Anneye poşetinden iki meyve verdi.
Anne titreyerek ağlamaya başladı.
…………………..

rüyadan uyanmış gibiyiz
Kesildi bütün milenyum haberleri.
Her cilalı ambalajın içi,
Saatli bomba gibi…
Şimdi sokaklarda
yüzbinlerce milenyum anneleri.
Bir de;
Hala kayıp çocuklarını arayan
annelerin adını verdiği
hüzünlü cumartesi
kapanmıyor
kalplerdeki izleri.