Milenyum Şiiri - Yorumlar

Sade bir tanımla „bin yıllık bir süreyi kapsayan zaman dilimine milenyum“ diyoruz: Önce Milenyum’un etimolojisine bakarak bir cümle kurmak zorunluluğumuz var kavramı aҫıklamak iҫin. Kavram bize bin yıllık bir zaman diliminin tek bir sözcükle ifade edilmesi iҫin barbar, ama bu günkü yaşamımızda sayısız buluşlara imza atan Romalılar’ın kullandıkları Latince’den bin anlamına gelen „mille“ ve „anno“ yıl sözcüklerinin toplamından oluşmuş bir sözcüktür.

Ben, bu yazımı, Milenyum üzerine bilimsel tartışmaların dışında bir düşünce biҫimiyle ifade etmeyi bu acıdan daha uygun buluyorum! 1999 Yılı 31 Aralık günü kendini tarihin derinliklerine gömerken, önümüze Miladi Takvim’den sıfırın kullanıma girmesiyle bütün tartışmalara rağmen ömrünü tamamlamış gibi gözüküyor. Bu gün, 1999’un son günü! Ben 34. yaşıma girerken koca bir Dünya’nın Milenyum’u kutlaması ise yaşadığım zikzaklarında ötesin de; „gelecek günler her şeyden önce daha iyi olacak“ inancıyla yaşayacağımız bir akşam ve gece olacaktı.

Bu gün, 1999’un son günü, bin yıllık bir ömrünü tamamlayan yaşlı Dünya’mızın insanları ise tüm ҫılgınlıklarını, kapitalizmin; kazan – harca tüketim hırҫınlığının duygu sarhoşluğu iҫinde insanları kendi bendiğinden uzaklaştırarak olmayan bir dünya vadetmesi eşiğidir aynı zaman da! Ben de, bu dönemde kırılmalar yaşıyordum. Ve bir ҫok şeyi de başarmama rağmen kendimi her konuda yetersiz hissediyordum!
Bu düşünceler iҫin de Almanya’nın Darmstadt Șehiri’nde gelgitleri yaşıyordum ve oldukҫa geniş bir Alman ҫevrem vardı. Ve ben bu arkadaşlarımı bir ay kadar önce kendi evime davet ederek, Milenyum’u kutalama gibi bir düşünce arifesine girmiştim! Davetime iştirak edenler bendeniz H. Hüseyin, Andreas, Karlo, Jürgen, Angelika, Saskia, Marina, Giesela, David, Klemens, Katja ve Jacklin’di. Bu arkadaşlarımın hepsiyle de üniversite de sosyoloji ve felsefe seminerlerine katılımlarımda tanışmış ve arkadaşlıklarımız bir süreklilik kazanmıştı. Bu akşam da Milenyum’u nasıl kutlayacağımızı kararlaştırarak, kutlamayı Angelike yeni tanıştığı Suriye kökenli Çerkez arkadaşının yapacağı yemeklerle bize bin yılı uğurlatacaktı. Bizler de ufak tefek, karınca kararınca bir şeyler getirmek iҫin sözleşerek ҫaylarımızı iҫip vedalaştık.