Mihr Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

ruh halkı güneş demiş
de bize adem nemiş
güneş der adem merih
her merih adem sumuş

ruh halkı demiş bahir
ol bahir adem mihir
mihr sözü duyan gün der
her şeyde benim mühür

güneş der adem varak
varaka şahit barak
ol barak varak okur
der güneş inek merak

ol adem güneş kut üs
kut üs halk habir atis
atis der ruhum güneş
bak evim hilal lotus

ol atis güneş kişi
beş köşe yıldız eşi
der hilal kibel eve
söyliyek suyun başi

atis ve kibel alem
alem halk türük kalem
anadolu öz vatan
gayri söz iblis bilem

alemin adem namı
ademin emi gemi
ol adem ata binmiş
at koşmuş güneş kimi

de atis atiş göyle
tarlası kibel söyle
ol atiş tarlasında
kelemler böyle böyle

kibel der kelem adım
sofrada gebol zadım
gebol zadını bilen
der bu zad kibel dadım

adem der güneş mahir
gezersin şehir şehir
ben sana altın desem
sen dersin akan nehir

güneş der adem kişi
her adem güneş eşi
kim bana kiş söylese
ben derim kişi coşu

adem der güneş bir kor
evinde tava bakır
tavaya su doldurmuş
kaynatı fokur fokur

güneş der adem adım
adım at yürü dedim
evimde süt kaynattım
gel içek yudum yudum

adem der güneş sütün
dersin süt senin mitin
a güneş süt mitini
gel anlat bütün bütün

güneş der süt bakırda
süt veren ba nahırda
söylesen süt veren mit
gel söyler gör ahırda

Faruk Bakuri