Mihnet Olunmaz Şiiri - Bülent Baysal

MİHNET OLUNMAZ

Kürreden zerreye gördüm ay düşmüş
Gözler çakmak çakmak gönle vay düşmüş
Ruh bedenden ayrık dile hay düşmüş
Hikmeti Hudadır, mihnet olunmaz

Evrahı ezelden, sözümüz vardır
Aşkadır yolumuz, abası dardır
Sarraf olduk derde, dilimiz zardır
Hikmeti Hudadır, mihnet olunmaz

Darı dünya viran, pirler aşkına
Ah bir erebilsem, gönül köşküne
Dikenim özüme, gülüm düşküne
Hikmeti Hudadır, mihnet olunmaz

Ey erenler yandım, cahil çağımda
Gül koymadım yoldum, zişan bağımda
Derdi istif ettim, karlı dağımda
Hikmeti Hudadır, mihnet olunmaz

Bülent BAYSAL

MİHNET = Üzüntü- sıkıntı
ZİŞAN= Canlı-onurlu-şerefli