Migren Şiiri - Sedat Kocabey

Bazen uykunun en tatlı yerinde,
İnsana hayatı zor eder migren.
Canından bezdirir her seferinde,
Ağrıdan gözünü kör eder migren.

Doğduğuna pişman olurcasına,
İnletir adamı ulurcasına,
Sanki zorla nefes alırcasına,
Ciğerini yakar kor eder migren.

Gül gibi boynunu büküp solarsın,
Saçlarını çekip çekip yolarsın,
Alnına bir tülbent sıkıp dolarsın,
İnsanı ölüyle bir eder migen.

İnan ki hayatla kesilir bağın,
Sofraya boş gelir gider tabağın,
Bir gün solun tutar bir günde sağın,
Saçını zamansız kır eder migren.

Bozulur yiğitlik kalır mı serde,
Işığı yaktırmaz açtırmaz perde,
Bir de ilacının bittiği yerde,
Vallahi hayatı dar eder migren...