ağzım diyordu ağzım..ve ağzın
neden bir gemiyi boğmada? ?
ateş sağanağında neden?
denizi sağıyor gözleri kızın..
bir höyükten kızıl kıyamet ellerimi yeniden kusuyorum
bu kez topuklarımda ağzım
gülüyorum..
konuşuyorum..
tekrar tekrar öldüğüdür kızın
saçlarımı tarıyorum...
iyi bir başlangıç olabilir bu
ustalarla tanışıyorum..
-teşekkürler.. ben midas..!
karnımda bombalarla dolaşıyorum…
…….
ölen atım,doğan çocuk,yağan kar
tütüyor uyluğumda yarım yarım
gökdelen de yalnızdır sanırım
eylülü toprağa gömdüğüm kadar.
atım kadavra,büyürken çocuk /
yaşar mı kar’ı imgelesek…
heey! ritüelleriyle deniz
aç balıkçılları da sayarsak
siz de bizdensiniz..
ve halâ seviyorum
harplerin savrulup giden ak saçlarını
bir de katliam sanığı bağcıklarını iskarpinlerin..
kızıl bir naraysa çocuk avurtlarımda
kulaklarımı seviyorum..
heeeeeeeyy! ben Midas..halâ yaşıyorum
Emin clki
Emin ÇelikliKayıt Tarihi : 18.9.2008 04:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)