MİÇO- ADAM ve CANO Şiiri - Yorumlar

Şir ve şiirin temasıyla örtüşen hikâyesi çok sık karşılaştığımız bir acı gerçği, bir kez daha yansıttı belleğimize;biz henüz sevgi denen kutsal duyguyu yüreğimize gereğince sindirememiş bir toplumuz...Sevdiklerimizi, deli gibi seviyoruz ama, sadece sevdiklerimizi. Oysa, dünyadaki her canlı, hattâ her varlık sevilmeye lâyıktır ve muhtaçtır. Üstelik gördükleri sevginin değerini bilir çoğu ve karşılığını da verirler...
Güzel şiiriniz bana bunları söyletti Naime Hanım,
Şiire tam puanım ve size sevgilerim, saygılarım var efendim,
Ünal Beşkese

Begenerek okudum tebrikler

anlamlı şiirinizi kutlarım...japonlar, sadakat ve insan hayvan ilişkisinin sembolü olarak heykelini yaptılar.. dostluğun sadakatın güzel bir örneği olarak günümüze kadar geldi..ya bizler emeğe,insanlara,hayvanlara,doğaya nasıl davranıyoruz???? emeğinize yüreğinize sağlık..selamlar

Etkileyici bir anlatım ve kurgusu çok güzel bir şiirin yanında, öykü çok güzeldi Naime Hanım, kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on)

kendime ait bir köpeğim olduğu için ne kadar sadık duygusal olduklarını iyi bilirim şiiriniz güzel kaleminize sağlık sevgiyle kalın

Hayvanları sevmeyen insanları sevemez diye bir söz var..hayvan sevgisiyle dolu şiirinizi ve hikayeyi beğenerek okudum..Teşekkürler paylaştığınız için..
Recep Uslu

cok anlamli bir hikaye-siirdi...yüreginize saglik..tebrikler

anlayana...

anlamayana zaten ne denir ki...

düşündüren düşünen dizeler...

duygu yüklü bir yürekten anlamlı bir şiir...

saygılarımla selamlıyorummm...

Güzel çalışmanızı beğeniyle okudum..duyarlı yüreğinizi kutlarım..

Ilık rüzgârlar yön değiştirdi, sertleşti
Sararıp soldu güz bahçeleri
Sanki gökyüzünün dibi delindi
Sımsıkı kapandı yazlık evin kepenkleri
Adam bir günbatımı gitti ve dönmedi ...

Sevgili Naime hanım arkadaşım kutlarım kaleminizi ve şiirinizi. selamlar