Mi Desem Sen ve Ben Şiiri - Kağan İşçen

menekşem içine mi kapandın söyle
hangi pencere yetmedi uçsuz bucaksız güzelliğine
hangi güneş kıskandı üzerine titrediğimi
hangi ölüm özenle kıyacak hangimize ki
nazar mı değecek yosun çilesi saçlarına
sözcüklerim güvercin öpüşleriyle kondu mu gözlerine
söyle
kapama dudaklarını utancıma
dağılsın aynalarımı paramparça yaralayan
bu merak sisi
susarak söyle
bakışlarını sapla isteklerime
boyun eğsin sana tüm gururum

bencilce bir sana kandım
bir de ayrılığın birgün çekip gideceğine
ben bile bile seni seçtim
doğallığımdı doğallığın
doğamdın

ömrümün tek şiiri
şiirinin tek ömrüyüm
dokun harflerime yüzleri sana dönük
bölük pörçük
hepsi birer kara sevda parçası
ömrümün sonrası
son nefes telaşımda da
seni anlatmaktır tek hayat tasam
seni söylemektir dilden dile tek işim
ışığıma karanlık
böceğime toprak
otlarıma yağmurdur
güne seninle başlamak
seni sevmeye ayırdım bütün ömrümü

acılarım öksüz birer hece olup karışıp asi rüzgara
gelir okşarsa saçlarını
sakın bölme uykularını
kıyamam düşlerine
gözlerime kaçan toz zerreciği
huysuz menekşem
yerin mi yordu seni böyle
korkarsın sana böyle seslendiğime
söyle
bekleme hadi gel dol gözlerime
sana bakarken anlam kazanır bütün mevsimler
ve bir seni sevdiğim için
kendime bu saygım

incece çiziktirilmişti
ben yazıya iliştiriyorum:

kalbim değil sen atıyorsun göğsümde
ve sevdanla balayındadır ömrüm

kendime en çok yakışanı seçtim ey yar
seni sevmenin en güzel yanını
gözdağı verince ölüme aklımdaki sonsuzluk
söyle
kalbim nasıl yetsin kendine
ellerim hangi çağlayı nasıl tutsun
başım dönerken yokluğunla

uzak yağmurların yorgunuyum
bir gözlerim güvenir kendine
sana baktığım için
kirlenmez yüzüm

sen babında erken doğar güneş
gece mi kısa
zaman mı çaresiz seni düşünmeye
deniz kızı saçlım
yoksa senden arta kalan şey midir ömür
değil mi ki tüm öyküler yarıda biter
yanıtsız kalır tüm sorular

sen babında avaresiyim akrep ve yelkovanın
bin asırlık takvimler eskittim
ufkunu eskitemedim seni beklemenin

seslensem korkar mısın gene kapından
hicaz makamıyla dolar mı gene gözlerin
dağ dumanı gidişlim
korkma
giden hep sen değil misin
hicaz sesini ardından toplayan
hep ben değil miyim
üşümesin diye ellerim