Meze Kral Buz Kraliçe Şiiri - Salim Erben

İçtiğin aslan sütü diyorlar
Neler çektiğimi bilmiyorlar
Kara mürekkebe batırılmış
Kara günlerin acizliğine
İçiyorum zamansız sınırsız
Adı umutsa sezgiler mavi
Bağışla sevgili bağışla
Öpüşlerim hak etmiyor seni
Çirkin güzel kırışık
Bir yanı al bir yanı mor
Dudaklarında bir telaş
Bir yanı ateş bir yanı kor
Yazıyorum zifiri kara gecede
Bir elimde tükenmez
Bir diğerinde kurşun kalem
Daha öncede yazmıştım
Hasretin asık yüzünü
Gülmez konuşmaz kimselerle
Şiirlerim ah bu şiirlerim
Hep seni anlatır
Hep sana yazar kara kalem
Dizer tesbıh gibi inceden ince
Unutsam adını çatlar beynim
Bilirim
Senin dağların kar boran
Açar mı al güller baharda
Olmak isterdim şimdi yanında
Gurbet ellerde ah çekerek
Her gün her gece
Ürperir içim gölgemden bile
Ey sevgli giden gün ömürden
Gölge düşürme kirpiklerine
Hasretim göz bebeklerine
El değmemiş ten değmemiş
Bekler bulurum kendini
Acemi yüreğimde
Öyle tedirgin öyle korkak
Susarak koşar ussum
Bir kadehten ötekine
Bir hasta serumu gibi
Çatma kaşını öyle
Sen çatınca kaşlarını
Yağmur olur döker gözlerim
Buz tutar damla damla isyanım
Bir kadehten ötekine uzansam
Meze kral buz kraliçe olur
Ben içince fırtınalar diner
Hüznü gülüşü sarar
Ben içince
Her yer olur bahar bahçe