Mezarlık Süpürgesiyim

Hiç göçmen kuşlarla dertleştiniz mi?
Onların kanatlarında dört bir yana savurdunuz mu acılarınızı?
Ben yıllarca böyle dertleştim anladınız mı?
Her attığım kahkahamda, kederlerime mekân buldum.
Sonra geceleyin kendi kabuğumda uyudum.
Mezarlık süpürgesiyim şimdi, soğuk taşlara yaslandım.
Ne maviye çaldı hayallerim, ne gün doğdu soğuk yüreğime.
Her türlü acıyı yaşadım, her birini ağırladım
Elimden geldiğince.
Hep kışlarda takılıp kaldım, yazları arayamadım,
Arasam da işte kader; zaten bulamazdım.
Mezarlık süpürgesiyim; ölülerle yaralarıma teselli aradım.
Savurdum ruhumu onların arasında,
Bilmem nasıl böyle canlı kaldım?
Değmeyin, el vermeyin gönlüme; yaralarım kanar.
Eller mutlu sevda bahçesinde, gül koklar,
Bense mezarlık süpürgesiyim umudum oralarda yatar.
Bir yâra kavuşup öpüp saramadım,
Ama soğuk taşları sardım sarmaladım.
Ne içersin derler, sen ayyaş mısın?
Anlatamam, anlatsam da anlamazlar;
Teselliyi içtiğim her yudumda ararım.
Oy memleketimin karlı dağları, bende ayazda kaldım.
Mezarlık süpürgesiyim şimdi,
Azrailimi arayıp dururum, onu bile bulamadım.