Mezarlık Sohbetleri... Şiiri - Servet Alkan

-Bak Oğul;
Şurda ki sessizlik seni yanıltmasın
Hiçde sessiz değil aşağısı…
Herkesin bir öyküsü var
Kaderi mucibince..

‘’Eğer Sevgisi’’…

Şu Gördüğün;
Kadınları Sevdi;
Sevdi,sevdi
Çilli,Kıllı,Benli farketmezdi
Severken Öldü…!
Anası da Kadındı ama….

Şu Gördüğün;
Parayı Sevdi;
Saydı,saydı
Döviz Cinsi Yeşil tercihiydi
Sayarken Öldü..!
Babası da Fakirdi ama…

Şu Gördüğün;
Yemeği Sevdi;
Yedi,yedi
Bonfile,Izgara fiks menü idi
Yiyerken Öldü..!
Kardeşleri de açtı ama…

‘’Çünkü Sevgisi’’…

-Şu Kimin Baba?
O Mu?
O Sadece yaşadı,
Yaşarken Öldü..!
Yaralı parmağa bile işemedi
Ot Geldi, Palak gitti..
Kayda değer biri değildi
Geçiniz…

‘’Rağmen Sevgisi’’….

Sevin Oğul..!
Sevin,Sevilin…
Sevmek Merhametin aynasıdır
Hayat kısa,Sınav Zor
Her şeye; Rağmen
Sevgi, en büyük Hazine…
Yeterki yanlış yerde tüketme.
Herkes Ölecek..!
Severek Ölmek bir başka ama…