Mezarımı Sen Kazdın.. Şiiri - Hafize Han ...

Sensizliğin soylu acılarında
Ölmeyi deniyorum hayalin yine başımda
Hangi ayrılık böyle ketum olur k
Susuşlarım cayır cayır yansa da
Ciğerimin en kanayan yanında...

Kalsaydım eğer yanın da
Üstüne basmayacaktım suçların
İstanbul un Bakırköyünde bırakmayacaktım
Umudumu sevincimi, aklımı deli diye...

Sen melekler kadar temizdin
Kirli duygulardan arınmış dünyamda
Ben seninin gırtlağına takılmış
Geçersiz bir cümleydim sadece...

Ey benim yar diye sevdiğim
Canıma canan bildiğim susuşunda yittiğim
Mezarımı sen kazmadın mı giderken
Karaborsa hayallerimin pahasını biçiyorum
Yoruldum kendimi kovalamaktan
Adını sustursam da dilime
Haykırışımsın serimin derininde
Bilmem kaç milyon hücremi acıtıyorsun
Gerçeğimin içinde...

Ey sevgili, susuşlarım ihbarımdır cihana
En çok seni sustum hayata
En çok beni ihbar ettim kendime
Tortusu dibe vuran sevdamdan ne kaldı ki serimde
Bir kaç kelimeden gayrı
Gittim hoşmusun sevgili şimdi
Duydum ki bensizlikte arıyormuşsun kendini
Unuttun mu giderken, bende unutmuşsun her şeyini
Affet beni sevdiğim affet, veremem sana seni...