Kazarken mezarını
Ona biri yaklaştı.
Sordu; Kim ölmüş? ...
-Benim mezarım...dedi
-Ölmeden mezar kazmak
Nerde görülmüş.?
Deyince gülümsedi...
-Soru mu bu,sorulur
Ele kazdırırlar da bir
Günahsıza yük olur...
Ve o zaman belki de,boyumun,
Ölçüsünü unutur...
Geniş kazar,dar kazar...
Yorulunca da kızar.
İnanılmaz kimseye..
Şöyle dursun hak vermek
Adam dinlemeden gitti gerisini...
Düşündü giderken,dedi
Boşver Allah'ın serserisini.
(16.01.1957)
Feyzi KanraKayıt Tarihi : 2.1.2009 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O yıllarda(Kütahya) yerel gazetesinde yayımlanan şiirlerimden biridir.
TÜM YORUMLAR (1)