En güzel çiçek mezarda oluyor
En güzel acılar yürekte
En taze koku teninde..
Zaman da geçmiyor
Çırpınmalarını dinliyorum yelkovanın
Geçmek bilmiyor hiç bir şey
Geçmiyor!
Boğumlanıp kalmış yaşananlar
Sessizliğimde gömülmeye mahkum
Bir yaprak düşüşünde yok oluvermiş
Ölmeye cesaret gerekmiyor
Her gün alışılmış bir deneyim gibi
Bir kuyunun en derin dibi
Sana papatya topladım kış gününde
Yapraklarıyla kendimi kandırdım
Ama seviyor çıkıyor sonuç
Mutlu oldum biraz
Yüzüm gülüyor..
Yarabandı sardım ,anlaşılmasın kopardığım
Koparıldığım
Gelmeni bekledim
Çok geçti aradan
Çok gemi geçti dalgalara karışıp
Çokça unuttum unutmamam gerekenleri
Umut işte
Umudu unuttum
Somutum buluttu
Bir kalp yeşerdi
Hasretin kuruttu
Yalnızlık tuttu
Gidemediğim mesafelerde kaldı vuslat
Tek nüshadan ibaretti kanımla yazılanlar
Hangi kanunla yaktılar beni
Aşkın hangi fermanında var bu ?
Kayıt Tarihi : 7.5.2022 02:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)