Mezar Başı Satırları

gidişleri var bu dünyanın
geri dönmeyişleri
münzevi bir kelebeğin
gümüş kanatlarından
usulca kendini intiharlara sürükleyen
sonbahar yaprağı gibi
kıyısında yaşıyorum dünyanın
leyla ile başlayan
mecnunlaşan hikayeler biriktiriyorum
sonu hep uçurum
ummanı ırmağa bağlamak deliliği
uzaklaşsa benden
Yusuf’a bakarken
yaşlar boşalırdı
Züleyha’nın gözlerinden
bu mümteni duruş
ayın ışığından kaptığın
gözlerdeki muamma
daha kaç gece geçmem gerek
bu yollardan
daha kaç gece kaybolmalıyım
karanlıklarda
söyle bana
kelimelerin tesiri
sekarat girdabı gibi
ayak ucumdan
saç telime kadar
çekildi ruhum
uzaklaştıkça kayboldum
seni düşünürken
intiharlara yürüdüm
boğdum da kendimi
ölmedim