Mezapotamya Şiiri - Tülay Bilgin

Kurak toprakların, yüreği kavrulmuş insanları
Ana Vatanın, doğurgan, üretken toprakları

Kiminin ciğeri yanar,kiminin evladı ağlar, cezası ağır duygular

Şalvarıyla yaşlı dede, koyun, kuzu güder neşeyle
Çocukları su taşır eğlenceyle, Rojin, kal memleketinde

Zoru başarmanın kıvancıyla, kavruktur gönüller
Sevdaya açık o güzel yüzler, orda sevdalar başka güzel

Bir gün yolun düşerse, kırk dereceyi aşan sıcağa aldırmadan
Kare kare üç dinin bir arada yaşadığı kara topraklar

Başak kokar, git bir gör, ne şahane; tarih bir çocuk doğurmuş
Mezapotamyanın koynuna bırakıp, adını Mardin koymuş!

.......................................................................
Doğudan batıya gönüllere köprü olmak dileğiyle!