ağaç dallarında biriken,
parasız yenilen
her meyvenin tadı,
bir şarkı edasıyla
düşer gönlüme...
(gönlüm, kanatsız kuş
uçtukça gider...)
yalnızca sesi vardı
heyecan dolu çığlıkların
ağaç sahibinin gelişiyse
kaçışların zamansız nedeni...
(kaçışlarım bir deli düş...)
doyumsuzca yenen o meyveler
çocukluğun tadıydı
toplanıyordu birer birer
elimizin bile girmediği
delik ceplere...
(ceplerim yangın kalıntısı)
keşke diyorduk
bir bahçemiz olsaydı
korkmadan dalsaydık
erik'e elma'ya
bütün çocuklar
para vermeden
rahatça yeseydi,
o ulaşılmaz meyveleri...
(meyvelerim yol arkadaşım
umarsızca giderken sabahları
anlamsız lise asfaltlarında...)
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
23.12.2008 'düşmüştüm anne yine dalarken o erik ağacına burnum kanamıştı hani üzülmüştün... üzülme anne, kanayan yaralarım yer değiştirmeyi öğrenmişti bile'
uçtukça gider...)
.....(kaçışlarım bir deli düş...) .......(ceplerim yangın kalıntısı) .....(meyvelerim yol arkadaşım
umarsızca giderken sabahları
anlamsız lise asfaltlarında...) ...VE TÜM BU DEĞERLERİN HAKKI ALKIŞLANMAKTIR...TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (2)