Meyve Ağacı Şiiri - Seyide Doyran

fırtınanın önünde savrulan bedenler
ruhlarını rüzgardan korudular.
karşı durmak zordu,
yere sağlam basmak neredeyse imkansız.

bedenler sürüklenirken,
ruhlar karşı dağda ki
meyve ağacını düşledi.

sapasağlam ayakta duran,
yeşilliğinden ödün vermeyen,
meyvenin her türünü,
en lezzetlisini üzerinde taşıyan
meyve ağacını.

zor seferlerden sonra
ağaca ulaşan ruhlar,
karşıdan göz kırpan,
alımlı çalımlı ağacın
sadece gösterişle boyandığını,
meyvelerinse çürük olduğunu gördüler.

yılmadılar, savaşa devam ettiler.
gözlerini,üç dağ ötede ki
meyve ağacına yönelttiler...