Meyûs Kederlerin Hazin Sonu Şiiri - Özle ...

adımlarımız geri gidecek leyli'm..
o son guneşi uğurlarken
suyun ölümsüz akışına kafa tutacağız..
martıların çığlığinda yıkılacak,
duyacaksın bir kırlangıç gagasında
çatırdayan dalları..
ne sırma saçlar,
ne fidan gibi boylar kalacak.

'geç' dedikleri köprüleri;
posta katarlarının isine bulanarak
geçecek ayaklarımız,
geçeceğiz kendi suretimizi karşıda umarak..
...her adımda cennetten düşüp
miş'li geçmiş zamanları
un ufak ederek üşüyeceğiz..
....
valizler hep ağırdı oysa.
insan, içine sığdırdıklarını
nasıl toplardı ki
dört köşeli bir tabuta?
terazinin tartamayacağı yük,
üç yüz gramlık kalbe sığıyordu işte.
bilmiyorlar leyl'i..
sırt çantalarının karşılıksız samimiyetini
omuzlarında hissetmiyorlar..
hissedince anlıyacaklardı oysa
dayanaklarının,
yine kendi ağırlıkları olduğunu..
...
dinleseler rüzgârı,
ahh bi dinleseler;
üstüne bastığımız taşın
topraktan sıyrıldığını..
baksalar göğe,
ahh, bi baksalar...
yıldızlar,
o yıldızlar ki değmiyor birbirlerine,
içimizde ki oyuklara yerleşiyorlar
her boşluğa,
....sönerek,
.....sırayla...

başımı bir uzatsam göğe,
bulut parmaklıklarına sığınsam
yıkılsa mecburi istikametler
....dursa...sussa..
yeniden kurulsa,
....çürümese dünya...⚘
.....özlem/

kasım/on dört