Zahid’e cami düştü,oysa bana meyhane,
Ben kendim istemedim,ne yapsın bu divane.
Kaderi ben mi yazdım,kazayı ben mi çizdim,
Ömrüm heder olurken,hayatımsa virane.
Hasan’da ister elbet,gülşende gül olmayı,
Çiçekler üzerinde,öten bülbül olmayı.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Siz sanırım kaderi yanlış anlayanlardansınız Hasan bey? Eğer kaderin manası sizin dediğiniz gibi olsa idi insanların iradeleri, akılları, iz'anları, idrakleri, mantıkları, vicdanları ve kalpleri olmaması gerekirdi. Yani herkesin uzaktan kumanda ile yönetilen birer robot gibi olmaları gerekirdi. Siz dünyevi işlerinizde zarar ve karınızı tefrik edip daima kar olana yönelirken iş ahrete gelince neden aynı hassasiyeti göstermiyorsunuz acaba?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta