Köşklerin sarayların var katlarınla yatların
Fakir alo diyemiyor senin özel hatların
Ayağın toz görmez en güzeli saltanat ların
Sür sürebildiğince arkadaş bumeydan senin
Karnın doysa gözün doymaz domuz eksik kapında
Bir garibi sevindir mek varmı senin yapında
Kurulmuş oturuyorsun sanki kıral taht ında
Git gidebildiğince arkadaş bu meydan senin
Bir elini kaldırsan elli kişi boynun eğer
Senin mülküne saygı sana kimse vermez değer
Sen yükünü atmışsın yoksula vurmuşsun eğer
At atabildiğince arkadaş bu meydan senin
O bar senin bu bar benim sen dolanır durursun
Fakir ekmek bulamayıp çöpten karnın doyursun
Sana gülen bu kader yoksula sillemi vursun
Sen saltanatını sür arkadaş bu meydan senin
Kayıt Tarihi : 9.2.2007 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!