Meydan Okuyuş Şiiri - İsa Yılmaz

o en büyük savaşı kalbinde yaşıyor
ruhunu okuyabiliyorum
kapılar açık, surlar yıkılmış
bir okyanus tüm bentleri devirmiş
felaketlere hadi gel demiş
ama güçsüz, ama yalnız
yine de herkese meydan okumuş
kalbinin sahibini arıyor
yıllardır kilitli kalan
bir kapıyı aralamak gibi bir şey
ardında canavarların olduğuna inandırılmış
kendi iyiliği için yasaklanmış
belki de böylece kandırılmış
o kapının açılması demek
büyük bir savaşı göze almak
acımasız düşmanların varlığını kabullenmek
ve en kötüsü onlara meydan okumak demek
sihirli bir kutunun kapağını açmak gibi bir şey
içinden ne çıkacağını kimse bilmez
yine de açmak ister ya insan
var olmak için savaşmadan edemez ya
cadıların elindeki anahtarları almak
ve karanlıklar ülkesinin kapısını aralamak
bu bir meydan okuyuş
ama ışık olmadan yaşayamaz
yarım bir kalple nefes alamaz ya insan…

21.Vıı.09