Meydan Okurum! Şiiri - Levent Özgeç

- - - MEYDAN OKURUM - - -

Ne sonbahar ne de kış soğutur bu gönlümü
Her yandan alev alsam KÖZE meydan okurum!
Eşim,dostum ahbabım varsın duymasın beni
Sözlüklere damlasam SÖZE meydan okurum!
* * *
İster yolum sarp olsun isterse de çakıllı
Kalemim nişanımdır bak sinemde takılı
İsteyen deli desin isteyen de akıllı
Bir yol çizdim kendime DÜZE meydan okurum!
* * *
Tuzak olsa her yerde akıl almaz biçim de
Namert’e nam verilse mert’te benim içimde
Bir tek yürek ararken yürekçikler içinde
Görmeyen bakar köre GÖZE meydan okurum!
* * *
Sebepsiz çok sebepler her an çıksa karşıma
Bir günde iki defa girsem yeni yaşıma
Varsın dünya kurulsun taht misali başıma
Bire bin haykırıp ta YÜZE meydan okurum!
* * *
Aynalar dostum benim baksam düşman bakıyor
Her geçen gün her saat içimi karartıyor
Hep sormuştum kendime kim kimi ağlatıyor
Gözlerimden yaş sızsa YÜZE meydan okurum!
* * *
Sırrımı aynaların sırlarına bırakıp
Sırrı dökülene dek yüreğime kapatıp
İbret olsun diyerek kendime bakıp bakıp
Yüzümdeki kedere İZE meydan okurum!
* * *
Ay buluta saklansa karanlık olur yollar
Fırtınalar kudursa eğilir bütün dallar
Kime faydası var ki,gönül kırdı mı kullar
Yaradan’a sığınıp YOZA meydan okurum!
YOZA meydan okurum..!

M. Levent ÖZGEÇ