Bütün şairler
Suskun çocuktular
Onlardan suskun
Veliler vardı
Üstünde suskun elçiler
En suskunumuz bir yetimdi
Öksüz kaldı
Suskunluk son raddesine vardı
Daha sussaydı
Çağlar susardı
Dağlar susardı
Ve bir sesle parçalanırdı gökler
Ki en suskun çocuk
Kıyametin kalbine inşirah verdi
Güller açtı yeryüzünde
Kıyametin gülü açmadan gökte
Yıldızlar semaya durdu
Aşk yayı
Yedi kat yerin altına
Yedi kat göğün üstüne
Yediyüzyetmişyedibinyediyüzyetmişyedi
defa
Yediyüzyetmişyedibinyediyüzyetmişyedi
Ok vurdu
Sineler kavruldu
Gör ne cenkler ne cengaverler var
Aşk meydanı kuruldu
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!