Aynı bağın üzümü altında yudumlarken Mey'ini,
Düşündüm birden,
İnsan da kaybediyor neleri nelerini...
Ve tam tükettim derken her şeyini.
Bir üzümün alacağı en büyük mertebe misali.
Damıtıldıkça buluyor kendini.
İşte bu yüzden;
Salkım saçak asmaların göz yaşlarıdır mey 'de,
Dolup taşıp kadehlerden.
Çatlamış dudaklara damla damla düşer!
Ben gibi!
Sen gibi!
Aşk gibi!
Kayıt Tarihi : 17.8.2020 09:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!