Mevzu Munafık Şiiri - Şeref Akar

Fikrime gelmişken hani birkaç harf sarf edeyim.
Hoca Nasrettin misali şu kürkü laf edeyim

Her kes mevzu sanılmasın tümden yeki bularak
Kelimeler top yekunen bir kişiye çarpacak

Yarası olan gocunur bilinsin fayda vardır
Mani olmam pay isteyen kendine pay çıkartır.

Bende dâhilim hepimiz kürke riayet ettik
Ruhu dedik estetiktir çünkü şekli estetik

Lakin tebdil-i kıyafet örter imiş her şeyi
Arlı kadın gösterirmiş münafık fahişeyi

Fikri ayrı zikri ayrı şekl-i namus kisveden
Üç kuruşluk karakterle bakmak ister tepeden

Misal gider beşer anlar mevzuda olmaz isim
Gözlerime beyni zilli çarpmakta resim resim

Bazı şeyler hiçbir zaman tesadüfî olamaz
Şempanze olamaz insan şeytan sofi olamaz

Ne ucube bir hal almış oysa melekti demin
Maske düşmüş leş ruhunda mermidir artı yemin

Ve ki zorda yalancıdır dinde bile riyakâr
Giyindiği iftiralar zehr-i har dille inkâr

Mirim böyle insanlara mide nasıl hal alır
Mevzu münafık olunca şiir burada kalır.