Mevsimsel Devinim Şiiri - Mesut Yüksel

Mevsimlerin deviniminde atar kalbim,
her ayında ayrı bir hikâye,
her haftası farklı bir yankı.

İlkbaharda açan kiraz çiçeği,
yeniden doğuşun tuvalinde can bulur.
Doğa giyer ak gelinliğini;
hava, toprak ve suyun sessiz dansı başlar.

Yazın dalında olgunlaşır ruhum,
güneşin sıcaklığıyla pişer hayallerim.
Denizlerin maviliğine karışır fısıltılarım,
vapur düdüklerinde yankılanır içimdeki serinlik.

Sonbahar gelir, sararmış yaprakların arasında.
Rüzgârın dansında kaybolurum,
yağmur damlalarında anıların izi belirir.
Gri gökyüzünde solar renklerim,
ayazın nefesiyle ruhum geçiş yapar yeni bir hâle.

Kış gelir; bembeyaz kar kaplar yeryüzünü.
Soğuğun üşütmesi sarar benliğimi,
ama saflığın ve dinginliğin huzurunu taşırım içimde.
Pencereden sızan ışıkla,
çocukluğumun masum anıları canlanır.

Ve ben, dört mevsimi yalnızca yaşamam;
her mevsimde değişir,
her mevsimde yeniden var olurum.