Mevsimlerin Ülkesi Yoktur

ne kadar istersin diye sormadan
yağmur yağar
güneş ısıtır
yoktur mevsimlerin ülkesi
nerede nasıl olacağının
hesabına yatmadan

aslında aşk da herkes içindir
sormaz
yalnızca
gideceği kalbe yol ister
ama herkes aşka durur mu oda bilinmez
her şey de herkese aynı mesafe de durmaz

kimi yalnızlıktan çıkarır
yaşamın her dem huzurunu
kimi yalnızlığı kullanmayı bilmez
kimi topluluklarda umman
kimi damla olur
her şey herkese aynı şekilde yaramaz

oysa aynı gökyüzünün altındayız
aynı gecenin koynunda uykulara yelken açarız
aynı dualara durur
aynı topraktan besleniriz

çok az insan gecenin
karanlığında yüreğini temize çeker
çok az insan
kalabalıklar arasında özüyle barışır
ve çok az insan
sevgiyi emeğiyle katığa çevirir

aslında her insan
düştüğü kareye kendini katar
güzel insanların kattıkları
dünyayı başka bir yer yapmaya yeter

diğerleri dinler
seyreder göçer gider
geriye anlatılmaya değer hikayeler kalır