Neydi insanı böyle kuru dalda sararmış bir yaprak tanesi eden,neydi ki böylesine düşmeye mahkum koyan.Yokmuydu bir yeşerme ümidi,neye bedel olacaktı ki bu sefer bir mevsimlik açılan çiçek,sonlar yine aynı baharlar geçecek sonbahara mahkum olmayacakmı? Soğuk katran karası geceler gelmeyecekmi yine,yine ayaz yakmayacak mı esmer tenimi? Ay ışığı bile vurmuyor artık yosun tutmuş gözlerime,güneş yanık tenimi acıtıyor.İstemem artık ömrümün en güzel günlerini çalanını,istemem beni bana bırakmayanı,getirmesin onu bana akıp giden vicdansız zaman....
Mevsimlerden sonbahar! ! ! gelse bile artık neye yarar? ? ? ? ?
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta