Mevsimlerde sen Şiiri - Alev Necile Dinc

Seni bir yaz gunu gordum
Bir yaz gunu sevdim
Aski bana sen ogrettin
Suskun yuregimi saha kaldirdin
Gunesli bir gun gibi guzel ve parlaktin

Istemiyerek gidiyorum senden ayri uzaklara
Caresizim mecburum gitmeye
Okyanusun bir ucunda sen bir ucunda ben
Biliyorum demistin ki
Aramizdaki mesafe askimizi koreltmiyecek

Sevdamizi kilitledik yuregimize
Oysaki dayanirim sanmistim sensizlige
Mevsim sonbahar havada huzun var
Yapraklar dokulurken havada
Huzun saciyor icime

Agaclar sevgilisini ugurlayan ele benziyor
Hasret yuklu kalbimin sizisi dinmiyor
Resimlerin ve mektuplarinla teselli ariyor
Hayalimdeki sana sigininiyor

Gelecegin gunun hayaliyle yasiyorum
Son mektubunda diyorsunki vizemi aldim
Geliyorum yakinda
Takvimde gunleri aylari sayarak bekliyorum yolunu

Simdi mevsim kis
Hertaraf kar ve buz icinde
Ne ucan bir kus ne bir yaprak sesi
Ne bir haber ne bir mektup
Neredesin nerede

Tukendim tukendim beklemekten
Yoksa yoksa beni unuttup
Bir baskasinami gonlunu kaptirdin
Soyle soyle kanatsada kalbimi soyle

Bosu bosuna avunmazdim hayalinle
Atardim yuregimden seni
Bir bir mevsimler tukendi seni bekleken
Sahte asklarinin hulyasina kurban ettin sevgimi