Mevsimler Sonrası Şiiri - Ercan Güzel

Gök gürültülü yağmurun ardından,

Çığıran gökyüzünde tüle döndüm.

Tek damla almaz çamurun ardından,

Yağmurlara susamış çöle döndüm.

Çocukların mutluluğunda uyansam sabahlık,

Ne gündüzü özlerim ne de karanlık,

Gönlüme dolacak yok bir ferahlık,

Yarınlara hasret züle döndüm.

Soğuk bir vicdan gibi başımda terim,

Bir yol ki nehirleri olsun isterim,

Nice kollara koşmak isterken dileğim,

Çağlamadan durulmuş göle döndüm.

Bilinmez ardımdan kimler ağlar,

Yıkılsın başıma baş eğen dağlar,

Harap oldu, gitmek istediğim bağlar,

Bülbülünü özleyen güle döndüm.

Ne azdan çok ne çoktan azım,

Volkandan fışkırmış da yakıyor yazım,

Yürekte yaralarla inliyor sızım,

Yangınlardan arda kalan küle döndüm