En az mevsimler kadar yalnız hayatım.
Kış soğuğuna benzeyen, gençlik baharım,
Ey kalbinde umudu tükenmiş kara bahtım.
Savaşmak sana mı kaldı? bak bu yüreğim yine yandı.
Mevsimler bir bir geçerken.
Bu baharda vefa nedir? bilmeyen dostlar da giderken.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman