Mevsimler Bozuldu Şiiri - Metin D

boşunu doldururken
nice doluyu boşalttığım gerçek
sorumluluğun pençesinde yaşımı
durmadan büyüttüğüm gerçek
al bu tası elimden
içinden geçtiğimiz girdap
tekrar açılana kadar
benim
içimi dökeceğim
başka yaşım olmayacak

sonunda mevsimler de bozuldu sevgilim
sellerin ve kuraklığın yararsız ardışıklığı
yaşamın bizden olan farkını vurdu
bakarken içim gidiyor
kentin üstündeki eller sevgilim
beni kırlara itiyor
pek kimseye rastlamıyorum artık düşünürken
görüşelim deyip yollarını değiştirmelerine alıştım
el sıkışmadan ayrılan yollarda
alnı açık bir yaşam kalır yanımda

kolculardan uzak rahatça dönebilmek için etrafında
güneşi dansa kaldırır dünya
ruhbanın
görmemek için çektiği kural perdesi
kenarından aralanır
adı çıkmış inatlarım
seyir için sıralanır
öyle ya
neden huzursuz etsin
öğrendiklerim, bildiklerim ve bildirdiklerim
dans için sıramı beklerim

uzaklarda
düşünürken üzülmeyeceğim kentler düşlerim
kavşaklarında önce fikirler merhaba der
çeşitliliğin denizinden özenle seçilmişler
yarış için kardeşçe dizilmişler
postacı akımların uzamında
kuralların büküldüğü düğüm noktasında
kuş gibi hafif adımlarıyla
güneşi uzak kentlere taşırken dünya
haydi der göçe kurulu saatim
zaman atlarına binelim
güneştekilerle birlikte
düşmemiş kentlere gidelim
ah o düşmeyen kentler
benim düşmeyen düşlerim
gözünü sonsuza açmış gerçeklerim
ama ben düşerim
sayım yetmez sonsuza
başa dönerim

kara bir buluttan çiseleyen berrak soruya
eve kaçak alır gibi kapımı gizlice açmak
gizlice varılmış kanıları tedbili kıyafet
polis gözlerden kaçırmak
evimi özlüyorum dedi rüzgar
bir kuşun kanat çırpmasından doğduğum yerleri özlüyorum

pek kimseye uğramıyorum artık düşünürken
kentin üstündeki eller
duvarlarını çok ustaca ördüler
al bu tası elimden
kara bir buluttan çiseleyen suyu toplamak
sorumlu tutup kendimi
tasımdan kapı kapı su dağıtmak
verdiğim rahatsızlığa artık değmiyor
çok şey artık buna değmiyor
üstümüze duvarları birlikte çektik
birlikte ufuklarımızı işbirlikçi bahanelere teslim ettik

neydi eskiden değişik olan diye sorduğunda
kentin dışında geri dönmeyen ayak izlerini ara
onlar olası geleceklerin sessiz sedasız eklenen genleridir
sıra dışı inceliklerin görünmeden aramızdan geçenleridir
yardım et özleyen rüzgara
yeniden doğumlara
ve malum olduğunda
izin ver olasılıkları taşıyan akımlara

al bu tası elimden
uzun bir bekleyişten sonra
biliyorum
kendi sorularıyla gelecekler
sürekli ayrılan yollarda
kendi yorumlarıyla yürüyecekler
onlara farkı koruyan önceyi ve sonrayı
ayrılıklardan daha çok olmayı öğret
sevgilim cesaret