MEVSİM'İ BARAN
Çalınmış bir zamanın güvertesindeyim
Haksızlıkların isyanları var konuşmaya küsmüş dilimde
Asırladır kaybolmuş gülücüklerimin gölgesinde dinlenmekteyim
Pas tutmuş gemime çarpan her deli dalga
Mazideki kahroluşları serpiyor önüme…
Bir hüzün senfonisi sızarken sessizce,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim