İlk satırlarındayız şimdi anlayamadığım şu eski öykünün
ve yeni yaşının önünde öpüşmemizin ilkyazı bu
akşam kaç geceyi apansız aldı ki bizden
bu kadar kolay tüketir olduk emeklerimizi.
Boğularak tutkulu bir yalnızlığın ayrıntılarında
yönelmişken eski direnişlerimiz düş ırmaklarına
yüzüne uçan gülümsemelerin kalsın
sen beni terk et.
Bu gidiş soyu tükenmiş denizlerin sızışıdır usulca avuçlarımıza
taç yaparak soytarı ve gelenekçi tutkuları başlarına
bu gidiş çıkışlarıdır kendi yaşamlarından erozyonlu
sadece aldanışlar adına.
Son bir uzlaşma daha içerir belki de yeniden yaşam
ve habersdir senin kaçışlarından kesinlikle
artık mevsimin renkleri gözlerinden oluşur
mevsim gözlerinin konumundan habersiz.
Kayıt Tarihi : 10.7.2009 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!