Sevinç mevsimi gelmedi ömrümün.
Bir bahar daha son buldu, daha hiçbir meyvesini vermeden…
Güneşli günleri olmadı dünümün.
Güllerim dallarında soldu, daha yapraklarını dermeden…
Bu düşüş neden bu aralar?
Her gözümü açtığımda, umutsuzluklar var yeni doğan.
Kaderin ördüğü ağlarda yalnızlıklar...
Artık beklemediğim ne varsa, gerçekleşmesi olağan.
Kayıt Tarihi : 22.12.2008 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!