Mevsim Sonu Şiiri - Ercan Keskin

Baharı beklerken çok masumlaştın,
Umut doluştu bak gökyüzünde…
Yine unutuldun bu son mevsimde,
Nerede dostların, nerde yoldaşın…

Sağlam arkadaşlar dağıldı gitti,
Mazide kalan o hatıralar ki;
Patlamaya hazır balondu sanki
Ömrünü doldurdu hepsi de bitti.

—Hayat gailesi-herkesin derdi.
Yarınların güven arayışları,
Yaşam savaşları ki dostlukları;
Yok, etti yaşama şansı vermedi.

Bununla sınırlı değildir elbet;
Elverişli ortam gerekli önce…
Olgunluk düzeyi önemli bence,
Aynı frekansı bulmak marifet…

Her şey tamam da ya sürdürebilmek?
Karşılıklı güven göstergeleri,
Geçmişten süzülüp gelen özveri,
Ortak gelişmeyi isteyebilmek…

Eski filozofun dediği gibi:
‘Dostum yoktur, dostum’ peşin yargısı;
Kabul ve ret etmek tanımlaması,
Bakış açısına bağlıymış gibi…

.