Aşklar yaşadım deniz fenerleri gibi uzak,
her fırtınanın sonrasında onu aradım.
Aşklar dolaştım, rotasız gemilerle
Her seviyorum dediğimde kaybettim...
Güneşine yüzümü döndüğüm günler gecemin atardamarını zorluyor şimdi. Geçmiş günlerin çamurlu akıntısında kendimi arıyorum. Bir üzüntü kaplıyor bedenimi. Sabahlar uzak, içimi bir ben görebiliyor, suskunluklarıma yorum arıyorum. Pencereme uzanan yaprak, odama girmeye çalışan ışık ve bedenimi saran yorgunluk anlatılır gibi değil.
Yaşarken aşılmalıymış oysa acılar. Yaşarken hesaplanmalıymış tüm ince değerler. İnsanlar yağmurdan niye kaçarlar diye düşünmüşümdür hep. Günler vardır hani, yaşanmışlığın akılda kalanları. İşte öylesi günlerde kuluçkaya belenen acıları çıkarınca tüm hüzünlerin biyografisi ile sevginin haritası çizilir; oluklardan akan su gibi sarıp sarmalar insanı.
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Hüznün ve ayrılıkların bende bu kadar ustaca dile geleceğini bilsem ben de bulaşmak isterdim ucundan kıyısından. Değerli eserlerinize hürmetler. Onlarca puan benden..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta