aşkın ne adı vardı
ne de anlamı bende
bütün kitaplar sana devrilmeden önce
birde yakan dizelere vurmadan kendimi
sen....... senin ellerinde erguvan çicekleri
gülüşün....kokuşan sokaklara pervasız
duruşun hayata...
erkekce duruşun
kavgamız en çokta, kavgamız ortak
ne zaman vursa başımıza mart
yanan nevroz ateşleri içimizde
şimdi geceler mavi gülüşlü çocuk
dokunduğum ten zifiri hicran
aklım sen
mevsimde bahar olmalı
öyle sıcaktı ki tenin
seni bütün zamanlara yetecek kadar sarmalıydım
bir uzun havaydı aramızdaki hal
ve neşesi başı çektiğimiz halayların
hani gittin ya yıldızlardan çekip kendini
gecelerim mavi gülüşlü cocuk
dokunduğum ten zifiri hicran
aklım sen
mevsimde bahar olmalı
ne zaman seni düşünsem
cekilir bir keklik kuytuluğuma
ne zaman dalsam avuclarına balıklar vurur kıyılarıma ölü
haykırdığım kadar çıglıksın oysa
söyleyebildiğim kadar türkü
sende yaşamak
dallarında çitlenbik olmak gibiydi
karanlıkta ışıltılı havai fişekleri gözleyen çocuklar barındırmak içimde
rüzgara kapılan uçurtma misali yükselmek semalara
pervane kadar mahcup yeniden..yeniden dönmek aşka
birde yankılanmasaydı yanıbaşımda sesin
aşkın....aşkın ne adı nede anlamı vardı bende
kitapları sana devirmeden önce
şimdi gecelerim mavi gülüşlü çocuktur
dokunduğum ten zifiri hicran
aklımda sen
mevsimde bahar...bahar olmalı
benbahar1111
Sultan İnanKayıt Tarihi : 5.9.2008 23:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KEYİFLE OKUDUM
TÜM YORUMLAR (1)