Mevsim Şiiri - Ali Gençay

Karaçalı
Devedikeni
Kanayan eller
Lal olmuş diller
Sen düşler eskiten! !
Sorduğun zaman
Çok değil iki hece
Altı üstü
Dört mevsim
Yıllar! !

I- Bahar

Çiçekler giyinmelisin
Açmalı
Elbisende
Gül_i zarlar
Saçlarında
Yalancı papatyalar
Yağmurlar yağacak
Islanacak saçların
Yeşerecek yüreğinde çimenler
Kumrular yatacak yumurtaya
Çıkacak
Çirken ördekten kuğular
Uçurmalısın
Uğurlarla böceklerini
Onlar gelir sana
Kucağında
El değmemiş
Baharlar

II- Yaz

Anlatmayacağım
Birkaç hece
Sıcağı hiç sevmedim
Güneşin öcü
Kavrulan tenler
Kaçışan bedenler
Bunaldım! !
hasretim
Özlemim
Diğer mevsimler

III- Sonbahar

İşte benim
Sıyrıldım yangınlardan
Sarılarla
Ben geldim
Hasat zamanım
Ektiğimi biçmeliyim
Atayım kendimi hıyabanlara
Adım,adım yaklaşmalıyım
Sana! !
Ayaklarıma takılan gazeller
Dilimde hüzzamlarla
Geceleri ayrı güzeldir
Ayın şavkını kızıl
Sanırsın
Yangınlarda
Ayrılıklar mevsimi
Sonbahar
Sen doğmalarımdan önceki
En güzel ölümümsün

IIII- Kış

Örtün! !
Üzerimi yanıyorum
Avut beni kar
Ben siyahların adamıyım
Önce saçlarıma düşsün
Beyazlar
Donmalı en ayazında
En büyük sevdalar
Açacak biliyorum
Bağrımın tam ortasından
Kardelenler arsızca
Gömüm beni
Kefenim kardan
Lahitimi dikin
Buzdan
Yeniden dirileceğim
Fışkıracağım
Topraktan