Mevlüt… Şiiri - Ahmet Emer

Mevlüt…

İç Anadolu’ nun içinden, Konya’ nın Doğanhisar ilçesinin Koçaş Köyü’ nden İzmir’ e aktı geçti yolun! . Ne kanadın vardı ne kolun, seçimlerin kendi oyun!
Koçaş’ ta erik çaldın komşu harımdan.
Yumurta çaldın General’ in bakkal dükkanından ve o yumurtayı sattın geriye helva aldın bir de ondan!
Yetmedi bir de kızını da aldın ondan…

Akşehir’ e düştü yolun!
Hıdırlık’ taki lokantalar, Hıdırlık Dağ Oteli iyi bilir senin aşçılığını!

İzmir’ e geldin, Sağlık Müdürlüğü’ nün Tamir Atölyesi personelinin; Urla Kampı’ sakinlerinin baş aşçısı,
sabahçı lokantaların çorbacısı kel kafalısı! ..
Kimi işçi, kimi amele, genelde usta, çalışkandın oysa!

Ananı küçük yaşta kaybettin kaldın öksüz.
Baban anaç tavuk değildi toplayamadı kanatları altına!
Dağıldınız çil yavrusu gibi sağa sola!
Düştüğün yerden bir avuç toprakla kalkardın Allah var şimdi, o yeterdi sana!

İyiydin, hoştun, çok konuşurdun, boş konuşurdun ya, sende toplayamadın piliçlerini güzel yaşama!
Saf, temiz, kız gibi iki oğlanlar ama öyle de olunmaz ki, öyle saf kalınmaz ki, eşkıya dünyada!

Göçtün gittin, bölüşemeyecek neyi vardıysa bu dünyadan? !
Çıktın İzmir’ in en güzel manzaralı tepesine bağdaş kurdun, oturdun!
Bak şimdi yukarıdan parıldayan denize, bak doya doya…
Salına omuz verdim ya o da yeter bana!

Git güle güle, git yolun açık olsun!
Başında bir zeytin ağacı, dalında güvercin olsun!
Zeytin bolluk bereket,
Güvercin barış timsalin olsun! ..