Uykum Şiiri - Ahmet Emer

An olur kirpiğimin ucunda, an olur beynimin kıvrımında,
ya uyutur beni ninnisiz, ya gezdirir nefessiz!
Bir bakarım üzerimde tonlarca yük, bir bakarım tüy gibi hafif!
Başımı yastığa koymayıgörsün alır götürür dağlara bayırlara, engin denizlere, mavi ufuklara; indirir cennetin ortasına, bindirir çiçekli dallara, oturtur karlı doruklara!
Kimi ararım bir dost diye köşe bucak, kimi ötelerim kucak kucak…
Yok mudur bir ayarı, bana geleni mi ayarsız bilmem? !
Ya el eder gel gel der, ya git öte geri dur der! .
An olur boğar beni bir kaşık suda, an olur derin muştularda, gülüşlü düşlerde! .
Ben çağırırım o gelmez, küser gider; o gelir ben istemem kovarım; anlaşılan benim de yok ayarım…
Gözümün içine baka baka hakkımı elimden alırlarken yanımda; demokratik, hukuksal, ekonomik, toplumsal haklarımı isterken değil; isterim ki işçimin, köylümün, emekçimin dinlenirken yanında ol, başka zaman değil; ama sen hep onlarla koyun koyunasın hain!
Yar yanıma gelince git yanımdan, biraz görgü edin!
Ben hüzünlenince gel, yorulunca gel, bakarken git ki göreyim!
Bakarkör dedirtme el aleme! ..
Gel sana ninniler söyleyeyim.
Gel seninleyken bir bebek gibi kahkahalarla güleyim.
Gel, yerini yurdunu iyi seç de öyle gel, hop oturup hop kalkma!
Kırarsam da kusuruma bakma!
Arattırma da, kovdurma da kendini!
Gel uzan yanıma, incitmem seni…
Sen saçlarımı okşarken ben sana dalayım, senin enginlerine!
Binme göz kapaklarıma da seni kovmayayım!
Birlikte mutlu, şen, esen yaşayalım!