Mevlîd Şiiri - Muhammed Türe

Erdi mevlîd-i şerîfin erdiren Rabb'e şükür
Hoş safâ geldin getirdin yâ Muhammed Mustafa
Hubb ile var etti nûrun etti gark hubba şükür
Hoş safâ geldin getirdin yâ Muhammed Mustafâ

Sen Rahîm'in evvelâ var ettiği pâk nûr isin
Ümmetin vardiysa Rabbe sen de pek mesrûr isin
Zulmete düşmüşse bir kul sen ona mansûr isin
Hoş safâ geldin getirdin yâ Muhammed Mustafâ

Kim ki duymazsa sana aşk dîni pek sâfî değil
Hadd-i aşkın yok seni sevsem de pek kâfî değil
Bir kırıntı olmasa sevginden ol sûfî değil
Hoş safâ geldin getirdin yâ Muhammed Mustafâ

Bed kelâmım kadri yok hakkıyla medhin düzmeye
Bu sebep kâfî gelir kalbim derûnun üzmeye
Güç yetirsem tüm nücûmu pâyin altın dizmeye
Hoş safâ geldin getirdin yâ Muhammed Mustafâ

Bu gece bayramdır yoktur cihanda âna eş
Çünkü arz şahit değildir ki gece doğsun güneş
Sen ki sahrada bir anda kaynadin cân âbı-veş
Hoş safa geldin getirdin yâ Muhammed Mustafa

Ümmet olmak istedi sana hemen Musa Nebi
Evvelâ davrandı lakin cümleden İsa Nebi
Kokladı gül ıtrını yesribden ol Yuşa Nebi
Hoş safa geldin getirdin yâ Muhammed Mustafa

Yürüdü Adem babam gördü de cennet kapısı
İlk sütunda gördü miftahıyla cennet tapusu
Yıkılır ol pak sütun olmazsa cennet yapısı
Hoş safa geldin getirdin yâ Muhammed Mustafa

Ümmetinden say beni kellem fedadir bu yola
Ağlasa Hilmî şefâat istese senden n'ola
İsterim göğsüm senin sevdân ile çokça dola
Hoş safa geldin getirdin yâ Muhammed Mustafa

Hilmî

Vezin: fâilâtün/fâilâtün/fâilâtün/fâilün